درباره بدهکاران گمنام
در سال ۱۹۶۸ ،ایده اولیه‌ای که منجر به تشکیل انجمن بدهکاران شد این بودکه یک هسته از اعضای در حال بهبودی الکلی‌های گمنام شروع کردند به بحث در رابطه با مشکلاتی که با پول تجربه می‌کردند. این گروه توسط مردی بنام جان.اچ هدایت میشد، آنها یک سفر توام با سرگردانی و آوارگی معنوی هشت ساله را برای فهمیدن دلایل و شرایط رفتارهای خود ویرانگری‌شان در مواجهه با پول را اغاز کردند .
برای آنها چندان روشن نبود که چگونه می‌خواهند به این دلایل و شرایط برسند، روی علائم متنوعی تمرکز کردند از جمله تفاوتهای زیاد در الگوهای خرج کردن، پس انداز کردن، خرید کردن، و کسب درآمد. آنها در ابتدا اسم خودشان را گذاشته بودند “پنی پینچرز”، و تلاش می‌کردند از طریق قدرت میزان پولی که خرج میکنند مسایل را کنترل کنند. کمی بعد، گروه نام خود را به “کپیتال بیلدرز” تغییر داد. با این اعتقاد که مشکلات مالی از ناتوانی در پس انداز کردن پول نشات می‌گیرد. آنها تلاش کردند این مشکلات را بوسیله پس انداز کردن روزانه در یک حساب پس انداز درمان کنند، اما این بار هم در حل و فصل مسایل‌شان شکست خوردند.
برای چند سال، گروهی از افرادی که دور و بر جان.اچ بودند و همیشه هم در حال تغییر بودند تلاش کردند همه علایمی که از آن عذاب می‌کشیدند را مفهوم پردازی کنند، اما همچنان شکست می‌خوردند. علاوه بر AA آنها در جلسات قماربازان گمنام، ال – آنان، و سایر برنامه‌های دوازده قدمی شرکت می‌کردند به این امید که بتوانند به یک جواب روشن و نهایی برسند. سرانجام بعد از گذشت سالها فهمیدند ریشه مسایل مالی آنها در اینکه نمی‌توانند پس انداز کنند یا مقدار پولی راکه خرج می‌کنندراکنترل کنندو یا بخاطر میزان درآمد آنها نیست، بلکه بیشتر بدلیل ناتوانی آنها در متوقف کردن تحمیل بدهی بدون پشتوانه است .
سرانجام در ۱۹۷۱ ماهیت برنامه DA آشکار شد. این ماهیت کشف و فهمیدن این بود که خود ِ بدهی تراشیدن آستانه بیماری بدهکاری است، و تنها راه حل استفاده از دوازده قدم الکلی‌های گمنام برای متوقف کردن تحمیل بدهی بدون پشتوانه جدید فقط برای امروز و کمک کردن به دیگران در این مورد است. بعد از دو سال، گروهی که از اعضای در حال بهبودی AA تشکیل شده بود، از هم پاشید. با تلاش و از خود گذشتگی جان.اچ برای نگهداشتن یک گروه کوچک و دائما در حال تغییر از الکلی‌هایی که همگی وضعیت مالی بدی داشتند جلسات ضعیفی برگزار میشد.
در ماه آوریل ۱۹۷۶ هنگاهی که جان.اچ و یک عضو دیگر در استفان رکتوری نیویورک ملاقات کردند،برای اولین بار جلسات منظم DA برنامه ریزی و زمانبندی شدو DA دوباره ظهور کرد.
در عرض یک سال دومین جلسه برای اولین بار توسط افرادی خارج از AA سازماندهی شد و تا سال۱۹۸۲فقط پنج جلسه در دنیا وجود داشت که همه آنها در منهتن نیویورک برگزار میشدند.
در ماه مارس ۱۹۸۲ نمایندگان این پنج جلسه یک گام شجاعانه برداشتند. بیشتر آنها با الهام گرفتن از تجربیاتی که در خدمات AA داشتند یک هیات امنا اولیه برای DA تشکیل دادند.
این هیات امنا پنج نفره یک جلسه سالانه بدهکاران گمنام را برنامه ریزی کردند که در ماه سپتامبر ۱۹۸۲ در نیویورک سیتی برگزار شد. هیات خدمات جهانی دائمی برای انجمن در همان جلسه تشکیل شد که تا اکنون نیزادامه دارد. بعدها جلساتی در بوستون و واشینگتن دی سی تشکیل شد که ناظران منطقه ای را انتخاب کردند، و بعد از آن ناظران منطقه ای لوس آنجلس هم به آنها پیوستند.
تا اواسط دهه ۱۹۸۰ هنوز مبدا بیشتر جلسات DA در نیویورک بود و برای چندین سال از ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۶ همه این جلسات در منهتن تشکیل میشد. در این دوره هیات خدمات عمومی تلاش کردکه برای این انجمن نوپا یک ساختار خدماتی شکل دهد. ساختاری که بدلیل اندازه کوچک DA کمی تفاوت داشت، اما به میزان زیادی بر مبنای مدل الکلی‌های گمنام بود. امنای کلاس B (غیر بدهکاران) به GSB(مخفف هیئت خدمات عمومی)اضافه شدند و هیات امنای منطقه‌ای بوسیله یک هیاتی که تمامی آنها مرکب از امنای انتخاب شده از سراسر دنیا بودند جایگزین شدند.
این کار به نفع یکپارچگی DA انجام شد.
در ۱۹۸۷ اقدام بعدی GSBپیگیری مدل AA با تشکیل یک کنفرانس خدمات جهانی و تبدیل آن به یک راهنما و هدایتگر برای آینده DA بود. بر اساس پیشنهادی در مورد ایجاد یک هیات که مبتنی بر انجمن باشد، کنفرانس برای اولین بار در نیویورک تشکیل جلسه داد. اما در سالهای بعدی این جلسات در لس انجلس، بوستون، شیکاگو، سان فرانسیسکو، و بسیاری شهرهای دیگر تشکیل شد. امروزه، هر سال بیش از صدها نماینده در کنفرانس شرکت میکنند.